วันอาทิตย์, พฤศจิกายน 07, 2547

013 | Fwd: ไดอารี่กะเทย


ภาพประกอบเพิ่งวาดใหม่มาแปะเมื่อ 9 พ.ย. 47 ครั่บ


ได้อีเมวมาอันนึง ..เป็นไดอารี่กะเทย
อ่านๆ ดูแล้วไม่น่าจะใช่เรื่องจริง แต่ก็ฮาโคดๆ
อ่านสิ



ไดอารี่ของกระเทยฮาดี

4.00
กูตื่น เช้ามากๆ
ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรหรอก แต่ว่า เมื่อคืนกูชั่งน้ำหนัก
แล้วลมแทบจับ
น้ำหนักยังไม่ลดตามที่ต้องการเลย กุเลยมาออกกำลังกายตอนเช้า
ด้วยแอบ สไลเดอร์
ที่กูสั่งซื้อจากทางรายการทีวีแควนตั้ม

4.30
กูทำไปได้แค่ 5
นาทีกูก้เหนื่อย เลยลงไปหาปาท่องโก๋แดก
บางทีกูก็นั่งนึกนะว่า
กูออกกำลังกายไปทำไม
ในเมื่อออกเสร็จ กูก็แดกต่อทันที!!

5.00
ตายห่า เพื่อนกูโทรมาเร่งกู แต่ดูสิ ตื่นตั้งแต่ตี4
แต่กูยังไม่ได้ทำไรห่าเหวเลย

5.30
กูยืนอยู่หน้าร้านทำผม
เจ้าของร้านยังไม่ตื่น โอยยยย!!!
อีดอกทำไมพอวันยุ่งๆแบบนี้ อะไรๆ
มันทุลักทุเลนักวะ

6.00
กูไปถึงคอนโดเพื่อนกู
ด้วยสภาพที่หัวเหมือนรังนกมากๆ
เพราะว่า ช่างทำผมทำผมกูไป สัปหงกไป
เพื่อนกูแต่งหน้าให้กู กรี๊ดดดดดดดดดด!!! มันทาแป้งหนามากๆ
คนอื่นเค้าจะว่าว่ากูแต่งหน้าหนามาซ้อมรับปริญญา กูเลยยอมไม่ได้
เลยบอกให้มันปัดแก้มเพิ่ม ให้ออกแดงๆ เผื่อคนอื่นจะได้ดูไม่รู้ว่ากูแต่งหน้า
แต่หน้ากูออกแดงอมชมพูมากๆ เพื่อนกูทักว่า กูแต่งหน้าเข้มไป
แต่กูว่าเพื่อนกูขี้อิจฉา

6.30
กูเพิ่งนึกออก
กูลืมโทรศัพท์ไว้ที่ร้านทำผม กรี๊ดดดดดดดด!!
ต้องรีบถ่อไปเอา

6.35
เพื่อนกูเปรี้ยวมาก ขับรถพากูมาถึงร้านทำผมแค่ 5 นาที มันขับรถเก่งแบบนี้
น่าจะไปทำงานขับรถเมล์เป็นอาชีพเสริมนะ กูว่า

7.00
กว่าจะมึง
มหาลัย ช่างภาพโทรมาด่ากู เพราะว่ากูเลทไปครึ่งชั่วโมง
อีดอก
จ้างก็แพงเสือกยังมาด่ากูอีก

7.15
เจอช่างภาพ แต่ช่างภาพกูมืออาชีพมากๆ
ไม่มีฟิล์มมาให้กู
กูต้องหัวซุกหัวซุนหาให้มัน

7.30
กูไม่ชอบถ่ายรูปหรอก แต่ฟิล์มหมดไป 2 ม้วนแล้ว แค่ 15 นาทีเอง

8.00
อาจารย์มาต้อนพวกกู เหมือนต้อนวัวต้อนควายให้ไปลงชื่อ
แต่พวกกูกะลังถ่ายรูปอยู่ เลยทำเฉยๆ

8.30
ตายห่า สายแล้ว
ถ่ายรูปมากไปนิด เกือบลงชื่อไม่ทัน
อาจารย์ด่าพวกกูว่าเป็น "พวกบ้ากล้อง"
กรี๊ดดดดด บอกแล้วไง ว่ากูไม่ชอบถ่ายรูป

9.00
เข้าห้องประชุมสายมากๆ
พวกกูโดนอาจารย์วิศวะด่าประชด!!

13.00
กูเอาหมูปิ้งข้าวเหนียวออกมาแดก เพราะว่าหิวมาก
ไม่นึกว่าพิธีซ้อมมันจะยืดยาดขนาดนี้

13.05
เพื่อนๆ หัวควับมาทางกู
แย่งหมูจากมือกูไปจนได้
กูเหลือที่คาบที่ปากอันเดียว แม่ง!! อีเพื่อนหี

13.10
กูแดกกันอย่างสนุกสนาน กลิ่นหมูปิ้งคละคลุ้งออกรส

13.11
กรี๊ดดดดดดด
อาจารย์เดินมา เพื่อนๆ กูรีบแอบหมูปิ้งกัน มีกูไม่ทันคนเดียว
อีเพื่อนชั่ว แม่ง!!เห็นอาจารย์แล้วไม่ยอมส่งซิกน์ให้กู
อีเพื่อนจัญไร
อีเพื่อนเนรคุณ อี...... อี...... อี....

13.15
กูโดนด่าประจาณออกไมค์
คนอื่นๆหันมาหัวเราะกู กูอายมากๆ
กูสัญญาว่าจะไม่ไปงานรับปริญญาอีกแล้วววว

15.00
ตอนกูรับปริญญา กูทำปริญญาหล่นพื้น กูโดนด่าออกอากาศอีกแล้ว
แถมแม่งยังรื้อฟื้นเรื่องหมูปิ้งอีก กูขายหน้ามากๆ กรี๊ดๆๆๆๆ

17.00
เสร็จจากพิธีหีแตด ร้อนมากๆ แม่งเสื้อครุยก็หนา แถมสูทก็หนาอีก
กูจะไปถ่ายรูปต่อ

17.30
กูปีนอาคารพิพิธภัณฑ์ขึ้นไปถ่ายรูป
วิวเก๋มากๆ คนอื่นๆ ต่างฮือฮากันใหญ่
กูเลยปีนให้มันสูงขึ้นไปอีก

17.40
กูลงมาไม่ได้!!! กรี๊ดดดดดด!! กูกลัวความสูง

17.45
แว้กก!!
กูกระโดดลงมา อีสัด เสื้อครุยแหก กรี๊ดดดดดดดดด!!!

18.00
เซ็งมาก
อีสัด!! วันรับจริงกูจะลำบากแบบนี้ไหมวะ

สรุป
ฟิล์ม ที่ซื้อมา : 2
ฟิล์มที่ใช้ไป : 9
ฟิล์มที่ยืมมาจากชาวบ้าน : 7
ชุดครุย : ขาด
จำนวนครั้งที่ขายหน้า : สักแสนกว่าครั้ง
จำนวนหมูปิ้งที่ซื้อ : 11 (ซื่อ10
แถมมา1)
จำนวนหมูปิ้งที่ได้กิน : 1
จำนวนการโดนด่าออกอากาศ : 2 ครั้ง

16.30
ปวดขี้มาก เลิกงานก็อยากรีบๆ กลับให้ถึงบ้านเร็วๆ
พอลงรถไฟฟ้าปุ๊บ กูก็รีบวิ่งมาที่ป้ายรถเมล์เลย

16.50
อีดอก
รอรถเมล์คันละ 3.50 บาทอยู่ตั้งนาน ไม่มีรถมาซะที
ว๊ายยยยยยยยย รถตู้ผ่านมา
แถวดอนเมือง บ้านกูเลยค่ะ
กูเลยกระโดดขึ้นเลย

16.55
พอกูขึ้น
ก็มีอีป้าอีกคนขึ้นตามมา อีดอก ตัวใหญ่ชิบหาย
แล้วแม่งก็เสือกมานั่งข้างๆ กู
กูก็นั่งมองวิวอยู่อยู่ๆ กูก็รู้สึกร้อนๆ ที่ตัก
หันไปดู กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
อีป้ามันถือถุงแกงจืดมะระขึ้นมาด้วย
แล้วเสือกมาวางข้างกู ไม่ใช่สิ
วางเกยตักกูเลย อีห่า!!! กูโกรธมาก
แต่ต้องระงับจิตใจ เพราะถ้าเครียด
เดี๋ยวอาการปวดขี้มันจะขึ้นมาอีก
บรรยากาศในรถก็ร้อน
เหม็นกลิ่นหมูย่างที่อีป้านี่มันห่อกลับบ้านมาด้วยๆ
กูรู้สึกกระอักกระอ่วนมาก

17.20
พอถึงหลักสี่แถวบ้านกู ก็ดีใจ รีบบอกรถตู้ จอดๆๆๆ!!
แต่พวกมึงเคยขึ้นรถตู้ไม๊ค๊ะ
ทางเดินแคบๆ
แล้วนี่อีแก่นี่เสือกมานั่งขวางกูอีก ออกลำบากมากเลย
(ที่กูนั่งนี่คือ แถวกลาง
ขวาสุดน่ะค่ะ มันมีทั้งหมด 3 แถว บรรจุได้ 9 คน)

17.22
กูไถๆ ตัวออกมา
อีป้าห่านี่มันก็ไม่ยอมขยับไรให้กูเลย
แล้วขากูก็เสือกไปสะดุดรองเท้าแตะต่ำๆ
ของมันค่ะ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กูแทบล้ม
กูรีบเอามือไปตะปบเบาะนั่งติดกับประตูรถทันทีค่ะ
แล้วก็ด้วยความตกใจคิดว่าจะสะดุดคอหักคารถตู้
ความเครียดก็ขึ้นสิค๊ะ!!!
กูตดป๊าดดดดดดดดดดดดดด ใส่หน้าอีป้าเต็มๆ เลย
แล้วตอนกลางวันกูแดกมัสมั่นไก่ ใส่ถั่วลิสงด้วย เหม็นมาก เสียงก็ดังมาก
คนในรถก็มีอยู่ 6 คน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขายหน้ามาก
กูรีบหยิบแบ๊งค์ไรให้อีคนขับไม่รู้ ส่งเสร็จ กูเผ่นแน่บเลย
ไม่รู้ใช่แบ๊งค์รึเปล่าด้วย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
รถตู้เหี้ยๆ
กูจะไม่ขึ้นอีกแล้ว สารพัดกลิ่นเลย อีดอก!!!


โอ้ย ..ขรำ ขรำ
กรี๊ดซ์ซ์ซ์ซ์

6 ความคิดเห็น:

NOI กล่าวว่า...

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ... โอย ต้องเอามืออุดปากแทบแย่ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวลูกค้าแตกตื่น ฮ่า ฮ่า ฮ่า ...

Tunyalit Karnjanakul กล่าวว่า...

อีกระเท้ยยยยยยย มึงเขียน blog ละเอียดดีฉิบห้ายยยย ฉิบหายยยยยยยยยยย
สงสัยจะมี laptop ที่ติด airport พกไว้ตลอดเลยมั้งเน่ย อีเห็ดสด !
ว่างเมื่อไหร่เป้นบ่น !

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

โอ้...นี่หรือคือกระเทยยย

เล็ก

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

from sangabuayboard ผมเข้าไปอ่านบ่อย

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

555 มันส์โคตรเลยว่ะเรื่องนี้ พึ่งได้อ่าน

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

โอยยยยยเพ่แอน
ขำโคตรๆเลย

อยากได้ blog ของเค้ามั่กๆเลยอะค่ะ
ไม่รุว่าจะหาได้จากที่ไหน
อยากได้ๆๆ

เอาไว้เวลาเครียดๆมาอ่าน
คงหนุกดีนะคะ

ชอบบล็อกเพ่แอนมาก
คืออยู่ๆก้อเปิดไปเจอ
ฮามั่กๆ เลยเก็บไว้
แล้วก้อเพิ่งได้มาอ่านแรกๆนี่แหละค่ะ

สัญญาว่านู๋จะอ่านจนถึงล่าสุดเลยนะคะ

เปนกำลังใจให้นะ
.
.
.
คนแพ้กลางวัน