008 | ฝัน

Illustration: The Monster and R
acrylic and pen on 2 panels of masonite
(c)2004 NIK DUAM


วันนี้ผมจะคุยกับตัวเอง
แอน: เหวอ
แอน: เหวอเหี้ยไรวะ
แอน: คนอ่านกันเยอะว่ะ บล็อกกู
แอน: เอ้า ก็ดีแล้วนี่ อยากเขียนให้เขาอ่านทำไม
แอน: กูกลัวว่ากระแสตลาดจะทำให้กูต้องเขียนแบบเกรงใจคนอื่นสิวะ
แอน: โอ้ย ไอ้เหี้ย กูอย่ามาทำตัวอ่อนไหวหน่อยเลย คนอ่านของกูมีแค่จิ๋มเดียว
//หมายเหตุ: แอนคุยกับตัวเอง เลยใช้สรรพนามทั้งบุรุษที่ 1 และ 2 ว่ากู
แอน: จิ๋มเดียวเหรอวะ
แอน: เออ!
แอน: ก็ได้ คราวนี้กูคงเขียนเป็นครั้งสุดท้ายในรอบ 3-4 วันนี้ว่ะ
แอน: อ้าว ทำไม
แอน: กูต้องกลับไปช่วยงานที่กองร้อย ทหารผลัดใหม่จะเข้าวันที่ 1 นี้แล้ว
แอน: เหรอ ดีดี ช่วยเหลือประเทศชาติซะบ้าง
แอน: *-*
แอน: เมื่อคืนก่อนกูฝันว่ะ
แอน: ว่าไง ..อยากเป็นสะใภ้นายก
แอน: เฮ้ย กูอย่าทำเป็นตลก กูไม่ขำ
แอน: เหรอ เอ้า เล่าเด๊ะ เดี๋ยวอ้อมยาวอีก กูขี้เกียจพิมพ์
แอน: กูฝันว่ากูอยู่ ม.ปลาย และกำลังจะเข้าสอบวิชากฏหมาย
แอน: บร้า--- กูอยู่สายวิทย์ จะมีเรียนกฎหมายได้ไง ..ฝันไปรึเปล่า
แอน: ก็นั่นมันวิชาที่กู F ตอนปี 1 ไง กูคงเก็บปมนั้นมาฝัน
แอน: เอ้อ กูก็ช่างขุดกระทู้ขึ้นมาฝันนะ เขาเรียกว่าปมอะไรนะ ศัพท์จิตวิยาง่ะ
แอน: "ปมอะโบเดซะเมเลกะจะมะอุส"
แอน: บอกแล้วอย่าตลก ..ในฝันกูไม่ได้อ่านหนังสือเหี้ยไรไปสอบเลย
แอน: อ้ะ
แอน: แล้วไง แล้วไง
แอน: เท่านั้นล่ะ แล้วกูก็ตื่น
แอน: ..
แอน: ..
แอน: ..
แอน: สรุปว่ามึงไม่มีอะไรจะเขียนใช่ไหม
แอน: เปล่า กูรู้สึกว่ากูน่าจะเขียนอะไรเบาๆ ดูมั่ง
- - - คนอ่านเขาบ่นกูเขียนเชิงจิตวิเคราะห์แล้วมันหนักไป
แอน: ชิท... กูน่ะเรอะ
แอน: เออ กูเนี่ย

วันนี้เขียนแค่นี้แหละครับ
อย่าคาดหวังอะไรกะผมเลย