เออ ทำไมเวลาวาดแผนที่ประเทศไทยเราต้องแถมติ่งภูเก็ตลงไปเสมอเลยวะ
ใครเกิดเป็นคนภูเก็ตคงภูมิใจชะมัด *-*
**บทความนี้ออกจะลาวสักหน่อย กรุณาอ่านจนจบและทำใจกว้างๆ
ตอน ม.3 หรือ ม.4 มั้ง มีคำว่า
จ๊าบเกิดขึ้นในประเทศไทย
ช่วงนั้นผมต่อต้านมาก เวยความเชื่อว่ามันทำให้ภาษาวิบัติ
เป็นมุมมองของเด็กมัธยมคนหนึ่งที่เรียนมากับระบบภาษาแบบอนุรักษ์นิยม
(ประเภทที่ว่า อย่านะ อย่ามีศัพท์แสลงโผล่มาให้ครูเห็นนะ เจงๆ นะ 555 อิอิ)
ดังนั้นใครอย่ามาจ๊าบเจิ๊บเหี้ยอะไรให้กูได้ยินนะ เจอตีนกูแน่
ต่อมาไม่นานพอกระแสของคำนี้ระบาดจนเริ่มชินหู
ที่โต๊ะเรียนโต๊ะนึงที่ผมไปนั่งเล่นมีลิควิดเขียนไว้สั้นๆ ว่า
จ๊าบ แปลว่า ลาว
เฮ้ย มีคนแปลความให้ยังงี้ก็แจ๋วดิ
ประโยคทองสั้นๆ นี้ไม่ได้มีที่โต๊ะเรียนในโรงเรียนผมเท่านั้น
แต่คงระบาดไปทั่วทุกโรงเรียน
เป็นการตัดตอนกระแสของคำคำนี้ลงไปจนไม่ได้ผุดได้เกิด
และทำให้ผมไม่ได้ยินคำคำนี้อีกเลยจากสื่อต่างๆ ที่พยายามทำตัวเซ็นเตอร์พอยท์
แต่ก็ยังมีเพลงเพลงนึงจากนักร้องลูกทุ่งหมอลำ
ด้วยกระบวนการผลิตของเขาคงทำให้เพลงมันคลอดออกมาช้าไปหน่อย
ทำให้ไม่ทันกระแสสร่างซาของศัพท์ใหม่คำนี้
เพลงนั้นมันร้องว่า
"จ๊าบๆ.. จ๊าบๆ พูดเอาไว้ไฉไลเป็นบ้า ..ฯลฯ"
โหย โคตรจ๊าบเลยว่ะ!!!
ต่อมา ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับกระบวนการทางภาษามากขึ้น
ด้วยการอ่าน
(คือจะอวดว่าผมเป็นหนอนหนังสือตัวยงคนหนึ่งไง)
ผมอ่าน อ่าน อ่านๆๆๆๆๆๆๆ เหี้ยห่าสารพัด
ไปเดินห้างกะแม่ แม่แวะร้านเสื้อจับผ้า .. ผมขอแยกไปร้านหนังสือ จับกระดาษ
ไปโรงหนังกะแฟน แฟนลากไปดูหนัง .. ผมขอกินหนังสือที่ร้านก่อน
มันเป็นสันดานของคนที่ชอบอ่าน สมองมันจะโตตามประเภทที่อ่าน
- ชอบอ่านการ์ตูน จินตนาการมันก็จะกว้างไกล
พ่อแม่ครับ สนับสนุนให้ลูกอ่านเถอะการ์ตูนน่ะ จินตนาการสำคัญกว่าความรู้นะ
- ชอบอ่านนวนิยาย ก็จะช่างคิด ช่างฝัน
พ่อแม่ครับ มันคนละอย่างกะดูละครน้ำเน่า
- ชอบอ่านหนังสือโป๊ ก็จะหน้าหม้อ บ้ากาม
พ่อแม่ครับ เด็กผู้ชาย(ปกติ)มีหนังสือโป๊ซ่อนอยู่ใต้เตียงทุกคนแหละ เชื่อผม
ส่วนผมจะอ่านแปลกอยู่สักหน่อย อย่างเช่น
นิตยสารโอเพ่น ว่าด้วยบทความซ้ายจัด วิเคราะห์เศรษฐกิจการเมืองอย่างรู้จริง
(ไม่ใช่เอาแต่ด่ารัฐบาลอย่างเดียวอย่างบางเล่ม กูเกิดมาด่าทักษิณอะไรงั้น)
บทความจากสำนักพิมพ์ openbooks ก็อ่านแม่งเกือบทุกเล่มที่วางขาย
พวก a day ที่เขานิยมอ่านกันตามกระแสเพื่อแสดงตัวให้รู้ว่า กูเด็กแนวนะเว้ย
ผมอ่านก่อนกระแสแม่งจะเกิดอีก จนพอเนื้อหามันกลายมาเป็นหนังสือวัยมัธยมก็เลิก
แต่ก็ติดตามเป็นครั้งคราว ถ้าฉบับไหนมี Concept โดนใจ ถึงจะยอมเสียเงินให้
หนังสือคอมก็อ่าน อ่านบ้าบอ ตามประสาคนบ้าคอมธรรมดาๆ คนนึง
เคยเขียนบทความเรื่อง Photoshop Technics ลง Computer Today ได้ปีนึงมั้ง
พอเบื่อๆ แถมไม่มีเวลา เลยเลิกซะ
(ได้ค่าสมองฉบับละราวๆ 800 บาท ใครสนใจการเขียนแนวนี้ลองดูครับ)
ส่วนหนังสืออื่นๆ อย่างการ์ตูนก็อ่านครับ อ่านหลายเรื่อง เก็บไว้เต็มบ้านตั้งแต่เด็ก
แต่หลังๆ นี่จะเน้นเรื่องที่ภาพมันวาดอย่างบรรจงหน่อย
เช่น Vagabond, Berserk, Death Note, 2000th Boys หรือตุลาการทมิฬ
นอกจากจะเอาไว้ดูมุมมองการเสนอภาพแล้ว
ผมยังอ่านการ์ตูนเหล่านี้เพราะเนื้อหามันเปิดกบาลดีอีกแน่ะ
ส่วนหนังสืออื่นๆ ก็อ่านมั่วซั่วไปหมดแหละครับ
ที่มหาลัยเขานิยมอ่านหนังสือหนัง (โอ้ววว อินดี้) ก็อ่าน (ของเขา)
ที่ไม่อ่านก็เป็นหนังสือเพลงฝรั่ง (ฟังไม่รู้เรื่อง) แฟชั่น เกมส์ หรือกีฬา
เชื่อว่าคนที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้คงพอจะเข้าใจ
เพราะมีเพื่อนที่นิสัยการอ่านคล้ายๆ กะผมมั่งล่ะ
กลับมาเรื่องจ๊าบต่อ ผมพาไปอ้อมไกลๆ น่ะเพราะว่าจะได้รู้สึกว่า
เหตุการณ์ที่คำว่า "จ๊าบ" กำลัง Out Trend ตกยุคสุดๆ นั้น
มันผ่านมานานมากๆ แล้ว และสมัยนี้ใครพูดคำนั้นก็คงเชยเต็มทน
เหมือนคำว่า "มะ" ในยุคหลายสิบปีก่อน
(ลองไปถามคุณลุงคุณป้าดู เมื่อสมัยก่อนคำนี้แนวมากเลยครับ)
และคำว่า "กิ๊ก" ใน พ.ศ. นี้ (ตอนนี้ผมยังรู้สึกไม่ค่อยดีกะความหมายมันอยู่เลย)
วันนี้ผมนำคำว่าจ๊าบมาผูกเรื่องกับคำว่าลาวในภาษาปากของเราๆ
เพราะจากปมที่บอกไว้ว่า "จ๊าบ" แปลว่า "ลาว" ที่ผมผูกเรื่องไว้ตอนต้น
(*ทุกทีที่เขียน blog ผมจะไม่กลับไปแก้สำนวน เพราะถือว่างานมันไม่สด)
ผมเชื่อว่าทุกคนไม่ว่าจะเกิดที่ไหน ต่างมีความเปราะบางทางด้านเชื้อชาติ ศาสนากันทั้งนั้น
แค่มีสื่อหนึ่งที่เผอิญกล่าวถึงประเทศลาวโดยใช้คำว่า "เมืองน้อง"
ก็มีหนังสือราชการตีกลับมาจากลาว ว่าขอให้แก้ไขคำนั้น ..ซึ่งฝ่ายเราก็ขอโทษไป
เราอย่าคิดว่าที่เราอยู่นี่น่ะ โห แม่งโคตรเจริญเลย บ้านเราเมืองพุทธ (อุ๊บ)
ดังนั้นคำต่อไปนี้จะไม่มัวันหลุดมาจากปากผมเลย
- ไอ้เหี้ย มึงนี่โคตรลาวเลยว่ะ
- ไอ้เหี้ยบัง แดกหมูเลยมึง
เราเกลียดฝรั่งเพราะฝรั่งมันเหนือกว่าเรา
(ไม่เคยเห็นใครเรียกฝรั่งด้วยสรรพนามว่า "เขา" เลย ได้ยินแต่คำว่า "มัน")
เพราะฝรั่ง (ไม่ทุกคน) มีนิสัยคิดว่าโลกคือตะวันตกเท่านั้น
ดังนั้นจึงรังเกียจมุสลิม รังเกียจคนเอเชีย (ไอ้พวกลิงเหลือง..มันว่า)
เรารู้สึกไม่ดีกับคนที่ดูถูกเรายังไง ก็อย่าไปดูถูกใครเขาสิครับ
ตอนอยู่บริษัท (ผมเรียนจบมาปั๊บทำงานปุ๊บได้เดือนเดียวก็ติดทหาร *-*)
มีพี่คนนึงเป็นคนขอนแก่น แกข้ามไปฝั่งลาวบ่อย จึงชอบเอาอะไรเจ๋งๆ จากที่นั่นมาฝาก
เท่าที่เห็น มีเทปเพลงของวง Trio ลาว ชื่อ
Three boys ครับ
ออกมาหลังจากการประสบความสำเร็จอย่างถล่มทลายของวง D2B บ้านเรา
ใครยังไม่ได้ฟังเพลงป๊อบลาวอย่าไปคิดว่าห่วยครับ
ลองฟังเพลงนี้ประกอบการอ่าน -->
คนสวย / วง Cells
ในที่ทำงานฝั่ง Design เขาให้ฟังเพลงประกอบการทำงานได้
โดยเชื่อว่าจะช่วยทำให้อารมณ์ผ่อนคลาย
ผมจึงฟัง Three Boys ทุกครั้งที่เพลงอื่นๆ ถูกเปิดไปจนเอียนแล้ว
แน่นอนว่าทุกคนจะตั้งใจฟังเนื้อหาของมันอย่างหนุกหนาน
เพลงลาวสำเนียงเหมือนไทยทุกประการครับ
ยกเว้นคำว่า
ฮัก ที่มาแทนคำว่ารักในภาษาเราเท่านั้นเอง
ถึงระบบการบันทึกเสียงจะแย่ (แย่จริงๆ) แต่พัฒนาการของเขาโอเคเลยครับ
อยากรู้จักเว็บ Sanook ของลาว คลิก -->
Laohub.com เลยครับ
มีกระทู้ที่ตั้งโดยใช้ภาษาไทย เขียนว่า ลาวไทย พี่น้องกัน
เห็นแล้วขนลุกครับ!!
วันนี้เขียนมายาวพอแล้ว คงเขียนแค่เรื่องเดียวพอ
ขอจบเรื่องเลยดีกว่า ไม่งั้นคนอ่านตาย
ทุกวันนี้ผมกลับมานิยมคำว่าจ๊าบอีกครั้ง
เนื่องจากมันน่าจะเป็นภาษาเกิดใหม่ที่น่าจะโตได้อีก
ต่อไปอาจจะใช้เป็นคำวิเศษช่องที่ 2 ของคำว่าเท่ (แต่ไม่ใช่ลาว) ก็ได้
และเพราะเห็นว่ามันเป็นภาษาที่ออก "เสียงสูง" ได้เท่ดี
อ่านแล้วลองพูดคำนี้เงียบๆ สิครับ "จ๊าบบบบบบบบ" นั่นล่ะ
อะแหนะ พูดจริงๆ ด้วย
จ๊าบว่ะ
